Na jarenlange beoefening van “Hatha Yoga”, “Purna Yoga” en “Kriya Yoga”, vind ik, dat alles, dat werkelijk gericht is op een zoektocht naar “Licht”, “Liefde” en “Eenheid”, onder de noemer “Yoga” valt. Bij mijn speurtocht: “zingen”, volg ik niet de orthodoxe weg, wat betreft het zingen van de vedische Sanskriet sloka’s en stotra’s. In mijn benadering zijn de woorden, als het ware, voertuigen, met als brandstof: toon, gevoel (beleving) en concentratie. In het onderstaande kom ik hierop terug.
Vanaf mijn 13e jaar tot op heden is muziek maken de bepalende factor in mijn leven. Aanvankelijk voor mijn plezier, later beroepsmatig. Omstreeks mijn 40ste, kreeg ik een therapeutisch advies van mij vriend, Hans van Druten, om Yoga te gaan beoefenen. Zo kwam ik na enige omzwervingen uiteindelijk terecht bij Gerard van Wijk, die toen net weer in Nederland was, na een verblijf van 3 jaar, als monnik, in de Shivananda Ashram in Rishikesh in Noord India.
Behalve dat hij Yoga les gaf, bespeelde hij, tijdens de ontspanning, een hindhustaans harmonium. Hij zong daarbij op een manier, die indruk op mij maakte. Bij navraag bleek het om een gezongen sloka (die steeds werd herhaald) uit de Rig Veda te gaan. (één van de 4 heilige boeken van de Brahmanen). Dat was de eerste keer, dat ik een gezongen mantra hoorde. Na enige tijd kon ik wel voelen, dat het te maken had met concentratie en energieoverdracht via de stem. Na er thuis mee te hebben geëxperimenteerd, deed zich een onverwachte gelegenheid voor.
Hans van Druten gaf destijds cursussen, waarbij hij mensen geluid liet voelen via het lichaam en niet via de oren, met als doel zo blokkades op te sporen en eventueel uit te werken. Hij gaf mij destijds een Sanskriet tekst, met de vraag of ik daar een zangstuk van kon maken en opnemen. Dat heb ik toen gedaan, zonder gehinderd te worden door enige kennis van zaken. Dat was de Gayatri mantra (sloka uit de Rig Veda). Vervolgens heb ik 4 jaar sitaar gestudeerd, om meer te begrijpen van hindhustaanse muziek en één jaar Sanskriet, om achter de juiste uitspraak te komen.
Het heeft mijn kijk op muziek sterk veranderd. In India wordt muziek volkomen anders benaderd dan in Europa. Om te beginnen is er maar één akkoord, te weten “Cis”. (toon van Bramha) Het woord “Raga” betekent letterlijk “emotie”. Raga was in oude tijden Tempelmuziek. Er waren voor diverse emoties, diverse toonladders. Vervolgens werd vanuit de Nada yoga (geluids yoga) het menselijk lichaam in 3 octaven verdeeld.
1e octaaf: van de voeten tot te eerste chakra.
2e octaaf: van de 1e tot de 6e chakra.
3e octaaf: van de 6e tot en met de 7e chakra.
In Europa telt een octaaf 12 tonen. In India, waar men werkt met ¼ tonen, zitten 24 tonen in een octaaf. Verder gaat men er vanuit, dat er 72 “Shruti’s” (muzikale aanrakings punten) in het energie lichaam van de mens zitten. De Tempel Raga’s hadden oorspronkelijk het doel om een speciale gemoedstoestand te bewerkstelligen. Men improviseerde op de tonen van een Raga, met in achtneming van strenge regels en speelde een soort ‘pingpong’ op de shruti’s.
De tempel Raga’s zijn echter in de loop van de eeuwen verworden tot de hedendaagse Hindhustaanse klassieke muziek, waarbij ‘ochtend en avond’ Raga’s nog in de verte doen herinneren aan de oorspronkelijke functie.
De 'nullijn", de wijze waarop ik de tekst en de muziek benader, is echter nog steeds zoals ik het in het begin deed. Eerst de tekst behoorlijk uitspreken en de ritmiek van de tekst bestuderen. Dan als het ware naar de “nullijn” gaan. Als melodie en emotie in balans zijn, de melodie en de tekst laten samensmelten. Belangrijk is daarbij, de tekst op de juiste manier uit te spreken, omdat Sanskriet als klanktaal de mogelijkheid geeft, de klanken “onder en boven” in je lichaam te voelen. Vooral als je zingt is dat belangrijk.
Zingen is niet alleen een emotioneel en mentaal gebeuren, maar vooral ook lichamelijk. Daar wordt nogal eens aan voorbij gegaan. MANTRA, is (gezongen, gesproken of gedacht) een middel om het denken te stoppen, vandaar uit tot meditatie te komen en zo een mogelijkheid te scheppen, de mystieke essentie te ervaren van de grote wereld religies, nl: de gewaarwording van Licht, Liefde en Eenheid. Als je voor ieder van deze 3 begrippen, het woord “universeel” plaatst, wordt duidelijk dat het verstandelijk denken niet meer toereikend is. In onze stoffelijke wereld bestaat alles wat wij benoemen bij de gratie van het tegenovergestelde. Het begrip “eenheid” valt dan met ons verstand niet te bevatten. Via meditatie bestaat de mogelijkheid het te ervaren. Mantra kan daarbij een hulpmiddel zijn.
Tot slot: ZINGEN: betekent voor mij je richten op een bepaald gevoel. Dat gevoel via je stem omzetten in toon, dan concentreren en de toon loslaten.